məğrurluq

məğrurluq
is.
1. Öz ləyaqət və yüksəkliyini hiss etmə, mənlik hissi; vüqar. <Vahid:> Mənə hər şeydən artıq xoş gələn <anamın> məğrurluğu idi. B. Bayramov.
2. Lovğalıq, təkəbbür, təşəxxüs, iddialılıq. Məğrurluq eyləyib ustadam demə; Olar ki, bir yerdə dara düşərsən. A. Ə.. Puan Qay <avropalıların> . . məğrurluqlarını, çinlilərə edilən zülmü pantomim tərzilə gözəlcəsinə göstərib xalqı güldürürdü. S. S. A..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • məğruriyyət — ə. 1) məğrurluq; 2) lovğalıq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • qürur — ə. 1) məğrurluq; 2) lovğalanma, boş yerə öyünmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ücb — ə. 1) məğrurluq; 2) xudpəsəndlik …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • xeyl — ə. 1) at; ilxı; 2) dəstə, taqım; 3) atlı, süvari dəstə; 4) yığın, toplu ə. qürur, məğrurluq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • dikbaşlıq — is. Dikbaş adamın xasiyyəti; təşəxxüs. Dikbaşlıq yaxşı xasiyyət deyil. Dikbaşlıq etmək. // Məğrurluq, boyun əyməzlik …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kibr — is. <ər.> Özünü hamıdan üstün tutma, başqalarına yüksəkdən baxma; lovğalıq, məğrurluq; lovğalanma, qürurlanma, təşəxxüs. Nazı çox, qəmzəsi bol, kibri də var dilbərimin. Ə. N.. Kibridən qəlbində bərkitmə barı; Top dəyər, dağılar bürcü,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kibrlilik — is. Kibrli adamın hal və keyfiyyəti; lovğalıq, məğrurluq, təşəxxüslük …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mütəkəbbirlik — is. Mütəkəbbir olma, özünü dartma; lovğalıq, məğrurluq, dikbaşlıq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • namurad — sif. və is. <fars. na. . . və ər. murad> Muradına çatmamış; uğursuz, bəxtsiz, talesiz. Rəhm et məni zarü namurada; Qoyma bu məşəqqətü bəlada. F.. Saqi, məni namuradə; Dərdi sər vermə ziyadə. Q. Z.. Dar günümdə qohum qardaş yad olu;… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qürur — is. <ər.> 1. İftixar, mənlik hissi, təmkin. Yenilməz qüvvətlə vur zərbəni, vur! Gözlərində təmkin, alnında qürur. R. R.. Nəriman qürurunu pozmadan ağ və soyuq divara daha bərk söykəndi. M. C.. Bu sevinc əslində bir qürur hissindən ibarət… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”